De naam “Maremma” lijkt af te stammen van het latijn “loca maritima”, dat wil zeggen die gebieden waar het zand die bij de mondingen van de rivieren zijn gevormd zich sluiten, kleine lagunes en moerassen afbakenend, die vervolgens volliepen. En dus was de “Maremma” oorspronkelijk een kustgebied en in de meer recente eeuwen werd naar het hele gebied verwezen, net als tegenwoordig.

De eerste bewoners van het heuvellachtige gebied van de Maremma waren de Umbriers, vervolgens in de achtste eeuw vòòr Chr. de Etrusken, een ingenieus en geavanceerd volk die kleine belangrijke steden hebben gesticht waaronder “Vetulonia”, “Vulci” en “Populonia”, en later ook “Roselle”, “Orbetello” en, meer oostelijk, “Pitigliano” en “Sovana”. Door middel van het stedelijk netwerk kunnen de Etrusken de bodemschatten en de maritieme handel gebruiken tot de val van hun beschaving door de Romeinen, in de derde eeuw vòòr Chr.

Aan de Romeinen hebben we de grootste werken van de “infrastructuur” van de Maremma te danken, met de reconstructie van havens en wegen en de bouw van een doeltreffend systeem van kanalisering voor de overgang van de olijventeelt naar die van het graan en de schapenhouderij.

Met de barbaarse invasies trekt het volk zich terug naar het binnenland en zijn we getuige van de bouw van forten en kastelen op de heuvellachtige gebieden totaan de Late Middeleeuwen. Het kustgebied wordt verlaten en wordt steeds wilder, voornamelijk als gevolg van gebrek aan onderhoud van kanalen en het ontstaan van moerassen, besmet met malaria.

Eerst Pisa, vervolgens Siena en tot slot de Medici van Florence voeren hun controle over de Maremma uit, gebruik makend van de minerale en agrarische rijkdom tot 1600. De kustgebieden worden vervolgens afgestaan aan de spanjaarden die het gebruiken voor de militaire verdediging tegen de Saraceense invallen, Porto Ercole en Orbetello versterkend.

Het territorium van de Maremma blijft echter grotendeeld ongezond en pas dankzij de Groothertogen van Lorena begonnen de werkzaamheden van de drooglegging van de moerassen op een structurele wijze. Langdurige werkzaamheden, die ook na de Eenwording van Italie in 1861 werden voortgezet en voltooid werden door Mussolini in de jaren ’30.

In de naoorlogse periode was er de mijnbouw crisis en de Maremma herontdekt zichzelf op een bepaalde manier door de waardering van zijn historisch-culturele, natuurlijke en enogastronomische erfgoed. Tegenwoordig betekent een vakantie in de Maremma, het huren van een landhuis of een villa, een reis in een onvergetelijk scenario, rijk aan verschillende ervaringen en met een zeer goede kwaliteit/prijs verhouding!