Tussen Grosseto en Castiglione della Pescaia, net buiten het veel bezochte strand en het pijnbomenbos, bevindt zich het Natuurreservaat Diaccia Botrona, een onbekend moerasland, maar van een ongelooflijke schoonheid en wordt beschouwd van één van de belangrijkste moerassen van Italie.

De Diaccia Botrona is één van de weinige moerassen die bespaard is gebleven van de massale droogleggingen die eeuwenlang in de Maremma plaatsvonden. Het lijkt ongelooflijk, maar in het romeinse tijdperk besloeg de zee het gehele gebied en bevond zich hier de Haven Traiano. Vervolgens, gedurende de eeuwen, sloten de " tomboli ", (=deposito`s van alluviaal zand) de zeespiegel, en vormde eerst een meer - het oude Lago Prile, waar in het etruskisch tijdperk Roselle en Vetulonia op uitkeken - en tenslotte een lagune.

Tegenwoordig beslaat het reservaat een gebied van meer dan 1000 hectare, waarvan een klein gedeelte een moeras is met zoet water, terwijl het overige deel uit brakke lagunes bestaat.

Misschien geven de vijvers en moerassen het idee van een afgelegen gebied, maar niets is minder waar! Wie besluit om dit schitterende Reservaat te bezoeken komt hier al snel achter. Het is een unieke habitat, ideaal voor vele levende wezens, dieren en planten. Deze kwetsbare en prachtige ecosystemen bieden een natuurlijk spektakel van een bijzondere schoonheid en harmonie. De Diaccia Botrona is bijvoorbeeld een waar paradijs voor “birdwatchers!”.

De meest aan te raden periode voor een bezoek is de lente - de paartijd en doorreis van de trekvogels - en de herfst, ook vanwege de schitterende kleuren waarmee de natuur is uitgerust. Men kan een bruine of blauwe kiekendief tegenkomen, een sierlijke reiger, een mooie koekoek of vele andere ongewone en bijzondere dieren, ook simpelweg vanuit het zogenaamde “Casa Rossa” : een imposant gebouw dat diende als waterragulator voor het bijvullen van de moerassen “ Ximenes ” genaamd, de jezuiete ingenieur aan wie de Groothertog van Lorena genaamd “ il Canapone ” het beheer van de ontginning van de Maremma toevertrouwde. Tegenwoordig gerestaureerd en veranderd in een modern en goed uitgerust bezoekerscentrum, bevindt het zich op een strategisch punt, halverwege de kanalen Canale Unico en Canale Bilogio, vanwaar men van verschillende kanten het natuurlijke parcours van het reservaat kan observeren. De gidsen van de Maremma Trekking Vereniging staan tot onze beschikking.

In het hart van het naruurreservaat, in het plaatsje Isola Clodia, bevinden zich enkele bewijzen uit het romeins tijdperk en de resten van de Abdij van San Pancrazio al Fango van middeleeuwse oorsprong.