De Porta di San Lorenzo achter ons latend, beginnen we het indrukwekkende profiel te zien van de kathedraal van San Donato, de dom van Arezzo.

Met deze constructie van zandstenen, samengesteld volgens de gothische stijl – maar voorafgaand een grote en indrukwekkende trap waar het beeld van Ferdinando I de Medici de wacht lijkt te houden – werd begonnen in 1278 en werd drie eeuwen later voltooid. Hoe dan ook is de gevel van de kerk het resultaat van werkzaamheden aan het begin van de twintigste eeuw, naar het ontwerp van de aretijnse architect Dante Viviani.

Binnen bevindt zich een fresco van Piero della Francesca met de “Magdalena” en de caleidoscopische gebrandschilderde ramen van Guillaume de Marcillat die, op zonnige dagen, voor fascinerende lichtspelen zorgen.

Wandelend door de via Cesalpino, in de schaduw van de patriciërshuizen en de appartementen in het hoge gedeelte van Arezzo, komen we uit bij de veertiende-eeuwse basiliek van San Francesco.

Aan de muren van de apsis bevindt zich één van de meesterwerken uit de renaissancistische kunst: de serie fresco’s van Piero della Francesca aangeduid met de naam "Leggenda della Vera Croce" (1453-1466).

Tot slot, om onze reis naar de kerken van Arezzo af te sluiten, zijn vermeldenswaardig: de romeinse parochie van Santa Maria (XIIe eeuw) met zijn karakteristieke klokkentoren “met de honderd gaten”; de Badia waar Andrea Pozzo, met de "trompe l’oeil" techniek, een valse koepel heeft getekend; enkele landhuizen iets buiten Arezzo, Santa Maria delle Grazie met zijn tot de verbeelding sprekende binnenplaats.