Oorspronkelijk was villa di Geggiano, dat behoorde aan de familie Bianchi Bandinelli tot 1527, een plattelandswoning. In 1768 werd het gebouw, naar aanleiding van de bruiloft van Anton Domenico Bianchi Bandinelli met Cecilia Chigi, getransformeerd tot een schitterende villa met kapel en tuin.

De galerij aan de ingang van het gebouw is gedecoreerd met fresco’s van de twaalf maanden, werk van Ignazio Moder, geinspireerd op de afdrukken van Bartolozzi. Vijf kamers van de villa hebben daarentegen hun originele inrichting behouden.

De villa is omringd door een tuin verdeeld in twee delen: het “pleintje” dat zich uitstrekt tot tegenover het gebouw, en een gedeelte dat gebruikt wordt als moestuin, met geometrische bloemperken en een vijver.

In het zuidelijke gedeelte van het “pleintje” bevindt zich een groene tuin gerealiseerd in de achttiende eeuw, waarvan het voorste deel uit twee bogen bestaat met frontons met de wapenschilden van de families Chigi Zondadari en Bianchi Bandinelli. In de nissen van de bogen zijn twee beelden geplaatst die de Tragedie en de Komedie voorstellen, werk van de maltezer beeldhouwer Bosio.

Aan het einde van de achttiende eeuw verbleef Vittorio Alfieri lange tijd in de villa en voerde één van zijn werken uit in het groene theater.

Bovendien, in de tuin van de villa heeft Bernardo Bertolucci enkele scenes van de film “Io ballo da sola” opgenomen.