Huis en Museum Puccini - Het is omstreeks 1815 wanneer de familie Puccini verhuisde naar corte S. Lorenzo, na de vroegtijdige dood van Domenico, achtenswaardige operacomponist, volgens de wens van de weduwe Angela Cerù. In dit huis werd, op 22 december 1858 Giacomo Puccini geboren, laatste afstammeling van een grote dynastie van muzikanten, begonnen met Giacomo senior in 1712. In het huis woonden reeds Michele Puccini en Albina Magi, de ouders van Giacomo, de oma Angela, de zusters Otilia, Tomaide, Maria Nitteti en de huishoudster Iginia; een echt vrouwenvertrek waar zich later Ramelde en Macrina aan toevoegden en dat Giacomo deelde, na de dood van zijn vader, en tot zijn verhuizing naar Milaan om zijn studies voort te zetten, met zijn broer Domenico Michele.

Een groot huis, ook al was het net groot genoeg voor deze grote familie waaronder zich maar liefst drie muzikanten bevonden, dat tegenwoordig de oorspronkelijke verdeling van de kamers heeft. Origineel zijn ook de meubels en de inrichting, kostbare fragmenten uit het leven van één van de grootste componisten uit de muziekgeschiedenis die de wereld onsterfelijke pagina’s van een melodrama gaf en tot de top kwam om zich daarna te verliezen in nieuwe muzikale vormen.

In het huis bevinden zich onvergetelijke herinneringen uit de carriere van Giacomo Puccini: onderscheidingen, handtekeningen van jeugdige composities zoals de 4 stemmige Mis of de Capriccio Sinfonico, geschreven brieven en gekregen brieven van familie, de piano waarop hij leven gaf aan, in de villa van Viareggio, het onafgemaakte meesterwerk van Turandot die in deze kamers rondzwerven, ook door middel van een schitterend kostuum gemaakt naar een tekening van Brunelleschi voor de allereerste avond in het Metropolitan van New York in 1926 en geschonken aan de Stichting Puccini door de zangeres Maria Jeritza.

Maar nog opvallender zijn, vanwege hun drama, de laatste pagina’s die de dagen voor zijn dood beschrijven, op 29 november 1924: aan de keel geopereerd, in zijn bed in een ziekenhuis in Brussel, kon hij niet anders dan beschrijven dat wat zijn stem niet meer kon uitspreken: hoop en wanhoop wisselen elkaar af op die losse velletjes papier in de vetrine, tot de laatste zin “Elvira povera donna finita” dat het verhaal samenvat van een man wiens gevoelens meer expressie hebben gevonden in de muziek dan in het dagelijks leven.

Onder de schilderijen, het portret van Giacomo senior en zijn vrouw Angela door Giovanni Domenico Lombardi, die van Antonio Puccini, het Wapenschild van de familie waar Giacomo zeer trots op was en een schitterend portret van Leonetto Cappiello, daterend uit 1899 met toewijding.

Op het plein naast het huis, piazza Cittadella naar het gelijknamige gebouw uit de XVIIe eeuw, het enige monument dat gewijd is aan de grote operacomponist van de beeldhouwer Vito Tongani, gerealiseerd in 1994. ... van “Lucca” (Apt Lucca)