Wie heeft de bioscoop uitgevonden? Simpel, de gebroeders Lumière. Fout! De eerste machine die beelden onsterfelijk maakte was de kinetograaf die in Florence in 1894 door Filoteo Alberini gemaakt werd. Helaas kwam de goedkeuring van het brevet pas nadat twee fransen uit Bresançon in Parijs hun allereerste films vertoonden.

Maar de band tussen de zevende kunst met Florence was en is niettemin onbreekbaar.

Veel films zijn in de stad of op de heuvels die het omringen opgenomen. Te beginnen met de drievoudig Oscarwinnaar Camera con vista (A room with a view), die gaat over de vakantie van twee engelse toeristen die, teleurgesteld door hun appartement in Florence, besluiten van verblijfplaats te wisselen met landgenoten. Op het eerste gezicht zonder enige complicatie... maar dat uitmondt in een romantische liefdesgeschiedenis.

We herinneren ons de sage Amici Miei, in 1975 gestart door Mario Monicelli en vervolgd door Nanni Loy, die verteld over de rondzwervingen van een groep vijftigers ( Ugo Tognazzi, Gastone Moschin, Philippe Noiret, Duilio Del Prete/Renzo Montagnani en Adolfo Celi).

En de films van Leonardo Pieraccioni: onvergetelijk de scene uit I Laureati waarin de hoofdrolspelers strijden in een race tussen de gebouwen en appartementen van Florence, wie als laatste eindigt moet de rekening van het restaurant betalen... maar na het door de ober gegeven startsignaal rent de groep vrienden weg.

En dan Francesco Nuti, Alessandro Benvenuti en, ook al komt hij uit Prato, Roberto Benigni.